Doskonałym przykładem jest używanie do zabezpieczania sieci przestarzałego już kodowania WEP, które jest bardzo łatwe do złamania za pomocą narzędzi powszechnie dostępnych w Internecie. A po uzyskaniu dostępu do danej sieci wszystko, co musi zrobić haker, ogranicza się do pasywnego nasłuchiwania całego ruchu sieciowego w celu wyłowienia z niego wrażliwych danych poszczególnych użytkowników: loginów i haseł do kont bankowych, kodów CVC i numerów kart kredytowych czy danych logowania do portali aukcyjnych.

Najważniejszą zasadą bezpieczeństwa jest zatem powstrzymanie się od korzystania z zupełnie niezabezpieczonego hotspota (takie punkty dostępowe są często rozstawiane przez samych hakerów, by w bardzo łatwy sposób zdobywać dane korzystających z nich osób), a w przypadku obecności hasła sprawdzenie kodowania. Jeśli nie jest to współcześnie najbezpieczniejszy standard WPA2, omińmy takie Wi-Fi szerokim łukiem.

Algorytm WPA2 pozwala na stworzenie hasła o długości nawet 63 znaków, co w praktyce oznacza hasło całkowicie niemożliwe do złamania nawet przez bardzo wydajne komputery (dla porównania hasło mające jedynie 10 znaków w postaci małych i dużych liter, cyfr i znaków specjalnych wymaga około 2000 lat, by je skutecznie złamać).

Firma Eb@rt oferuje profesjonalne programy antywirusowe